Help, ik krijg het weer: paniek!
“……… ik val flauw, ik stik, ik krijg iets aan mijn hart, hoofd, ik word gek” en noem maar op. Komt je dit bekend voor? Dan weet je waarschijnlijk waar ik het over heb. Niet? Het zijn de typische gedachten van ‘de panieker’. Met de panieker bedoel ik iemand die een paniekstoornis heeft. Ook niet bekend mee? Fijn, hopelijk blijft dit zo.
Wat is een paniekstoornis?
Paniekstoornis is een van de vele angststoornissen en waarschijnlijk wel degene die het meeste voorkomt. Een van de belangrijkste kenmerken van de paniekstoornis is de paniekaanval. Zo’n paniekaanval is een enorm bedreigend gevoel. Het is een fysiologische reactie van je lichaam op vermeend gevaar.
Een paniekstoornis kan een grote impact op je leven hebben. Ik weet uit ervaring dat het je flink kan bezighouden en dat normale dagdagelijkse situaties niet meer zo vanzelfsprekend zijn als je mag verwachten.
Veel van mijn cliënten vinden het enorm moeilijk om nog maar naar de winkel te gaan, de bus te nemen, gezellig te gaan uit eten en noem maar op. Ze ervaren klachten als: hartkloppingen, zweten, gevoel geen lucht te krijgen, trillen, misselijkheid, gevoelens van onwerkelijkheid of zelfs een vreemde ervaring van het lichaam (een soort loskomen van jezelf, depersonalisatie noemen we dit ook wel).
Deze fysieke klachten kunnen ze vaak niet plaatsen waardoor ze erop beginnen focussen. Door deze focus lijkt het net alsof er een vergrootglas wordt opgelegd en voelen alle klachten nog eens zo hevig aan. Een paniekaanval is dan vaak het gevolg. Dit is dan zo’n nare ervaring dat men dit vaak koppelt aan bijvoorbeeld de situatie waarin ze zich bevinden. Stel je voor, je krijgt deze paniekaanval op een bus. Je kunt dan voortaan schrik gaan hebben telkens als je de bus neemt. We noemen dit anticipatie-angst. Dit fenomeen is, naast de paniekaanval, het tweede belangrijkste kenmerk van de paniekstoornis.
Namelijk, door deze anticipatie-angst blijven we focus houden op ‘als het maar niet weer gebeurt’. We vermijden zaken of nemen voorzorgsmaatregelen.
En wat gebeurt er nu juist als je niet wilt dat het gebeurt? Precies, het gebeurt!
Als ik bijvoorbeeld een belangrijke meeting heb en ik denk op voorhand “als ik maar niet naar het toilet moet’. Logisch dat ik heel de tijd het gevoel heb dat ik naar het toilet moet. Of als je in de stoel van de tandarts ligt, en je even niet goed kunt slikken. Uiteraard heb dan de hele tijd het gevoel dat je wilt slikken.
Zo werken onze hersenen. Het woordje NIET heeft niet veel betekenis in ons hoofd, dus als we bezig zijn met het NIET krijgen van een paniekaanval, zijn we in feite gewoon bezig met de paniekaanval.
Dit maakt dat acceptatie van het gevoel een hele grote rol speelt in het aanpakken van een paniekstoornis. Pas wanneer je dit zeer onaangename gevoel kunt aanvaarden (wetende dat er niets ernstigs gaat gebeuren natuurlijk!), kun je een paniekstoornis achter je gaan laten.
Een paniekstoornis is overigens heel goed aan te pakken hoor! Met motivatie, commitment en de juiste tools ga je dit voor elkaar kunnen krijgen.
Wil je weten hoe?
Check het online programma STOP JOUW ANGST.
