Over Liselot Vangronsvelt
Psychologe
jouw Angstcoach
Leuk dat je mij wilt leren kennen!
Ik ben Liselot, een prille dertiger en woon samen met mijn vriend en onze hond op een boerderij in het gezellige Limburg.
Ik weet uit ervaring met cliënten, maar ook uit persoonlijke ervaring, wat een lastige belemmering angst kan leggen op je leven, maar ook hoe goed angsten aan te pakken zijn!
Ik was als kind bv. zeker geen dapper durf-het-alletje, maar keek altijd voorzichtig een beetje de kat uit de boom. Ook heb ik het nooit aangenaam gevonden om op kermissen of in pretparken op hoge, snelle attracties te gaan. Ik was altijd het kind dat ‘wel bij de rugzakken bleef’.
Later kreeg ik tijdens mijn studies last van wat ze wel eens ‘toiletvrees’ noemen, de angst om ergens niet meteen naar het toilet te kunnen wanneer je wil. Hieraan lag natuurlijk de bekende vicieuze cirkel ten basis: als je iets van jezelf niet mag voelen in je lichaam, ga je pas iets voelen. Ik paste mijn gedrag hier ook best op aan: zo was ik er vaak mee bezig waar een toilet was, wanneer ik al dan niet kon gaan, lette ik op mijn eten of drinken in functie daarvan, ging ik vaak preventief,… Dit heeft enkele jaren aangesleept en had dus best wel een invloed op mijn leven.
Gelukkig heb ik kunnen ondervinden hoe krachtig je gedachten zijn. En hoe door een verandering in je mindset je een heel angstsysteem kan doen omdraaien.
Dat heeft er bij mij namelijk voor kunnen zorgen dat ik de vicieuze cirkel kon doorbreken en ik al mijn veiligheidsgedragingen kon loslaten. Ik ben er nu dus allemaal totaal niet meer mee bezig. En dat geeft zo’n ontzettend vrij gevoel als je kan merken dat leven volgens een bepaalde angst helemaal niet nodig is!
Ook heb ik zelf bij het krijgen van spontane paniekaanvallen kunnen merken hoe krachtig ons denken is. En hoe onze eigen interpretatie hierbij een heel sterke rol speelt in of een ervaring al dan niet bedreigend hoeft te voelen.
“Het mooiste uitzicht komt na de zwaarste klim”
Ik ben er dus sterk van overtuigd dat werken met je eigen gedachten een heel krachtig middel is als je iets wil veranderen in je leven.
Maar ook geloof ik sterk in de kracht van je gedrag en probeer ik me daarin ook voldoende uit te dagen. Zo heb ik onlangs bv. een trektocht met de rugzak gedaan in de natuur met twee – aanvankelijk – onbekenden. Dit was zowel fysiek als mentaal een enorme uitdaging. Tijdens de beklimming van een zeer steile col met ontzettend kronkelige en instabiele paadjes – door mij achteraf ‘de col of terror’ genoemd – botste ik heel erg tegen allerlei zaken binnenin mezelf aan: hoogtevrees, angst om te vallen, angst dat ik het fysiek niet ging kunnen, allerlei weerstand,… Maar ondanks de moeilijkheid is het me gelukt verder te blijven zetten en heb ik aan mezelf kunnen tonen dat ik tot veel meer in staat ben dan ik aanvankelijk dacht. Eenmaal boven kwamen de tranen er als een stortvloed uit, het gevoel van ontlading was ongelofelijk!
Deze ervaring heeft mij dus zeker getoond hoe krachtig ons doen is. En hoeveel effect dit ook weer op ons denken kan hebben. Als ik hierna bv. een obstakeltje tegenkwam, merkte ik dat ik als vanzelf al veel meer vertrouwen had. Ah ja, want “als ik die berg heb kunnen beklimmen, dan lukt me dit probleempje ook wel”.
En zo gaat het vaak in het leven: als je jezelf uitdaagt, toon je aan jezelf dat je heel wat kan. Blijf je dingen vermijden, dan geef je jezelf steeds het idee dat het bedreigend is of dat je het niet aankan.
En dat kan hem ook soms in kleine dingen zitten. Zo probeer ik nu bv. steeds meer mee te gaan in attracties in een pretpark en merk ik daarbij ook wat een euforisch gevoel dit achteraf kan geven! Ik maakte mezelf vroeger altijd wijs dat deze angst geen impact had op mijn leven en het dus niet erg was, maar dat is niet waar. Ook al zit het soms maar in kleine dingen: het leven bestaat ook uit kleine dingen. En elke beperking die je jezelf oplegt uit angst/vermijding, is eentje te veel.
Ik had me er vroeger al bij neergelegd dat zo’n zaken niets voor mij waren, maar ik ben heel blij dat ik nu aan mezelf toon dat ik dit ook wel kan. Als mijn nichtjes me nu op de kermis vragen of ik mee kom in die snelle rups, kan ik leuk meegaan en kunnen we samen erover giechelen hoe spannend het is in tegenstelling dat ik mezelf alleen ‘gegijzeld’ houd aan de kant.
Het komt allemaal neer op: Wat zeg je tegen jezelf? En wat doe je?
Ik ben ervan overtuigd dat beide pijlers heel belangrijk zijn bij het overwinnen van angsten.
Ik ga hiermee graag samen met jou aan de slag zodat ook jij jezelf kunt leren bevrijden van die, soms hardnekkige, angst!
Geloof me, je bent tot veel meer in staat dan je zelf denkt! Het enige dat nodig is, is de juiste aanpak en voldoende motivatie. En dan kunnen er werkelijk waar bergen verzet worden!!
